Yorum Yap
Pêlava xwe derdixe. Li hundir gelek kes çiviye. Xuya ye di şevbêrkê da ne.
Yek ji bo wê döşek radixe. Yek ji tas a sifir da dew tîne.
Rûdinê û dew fir dike. Yek ji wan dipirse;
“Mêvanê delal, tu kî yî esliyî?.”
Peşî dixwazê xwe veşêre. Difikire ku hewce nake. Jixwe ji derewîne direve.
Gotinê Şîro tê bîra wî
“Ez miftî Mele Îbrahîm”
Tükendi
Gelince Haber VerPêlava xwe derdixe. Li hundir gelek kes çiviye. Xuya ye di şevbêrkê da ne.
Yek ji bo wê döşek radixe. Yek ji tas a sifir da dew tîne.
Rûdinê û dew fir dike. Yek ji wan dipirse;
“Mêvanê delal, tu kî yî esliyî?.”
Peşî dixwazê xwe veşêre. Difikire ku hewce nake. Jixwe ji derewîne direve.
Gotinê Şîro tê bîra wî
“Ez miftî Mele Îbrahîm”
